Gjerat qe do donit te ktheheshit pas ne kohe per ti ndryshuar.
Jo te gjitha zgjedhjet qe bejme jane te duhurat. E pervec kesaj jo te gjitha gjerat qe zgjedhim na hyjne ne pune. Jane disa gjera qe ne i neglizhojme ne vitet e para te femijerise. Por qe do donim ti kishim perseri mundesi ti ndryshonim kur te rritemi. Me bindje te plote e them se TE GJITHE DO DONIM TE KTHEHESHIM PAS NE KOHE, PER TE SH-BERE DICKA..
Ja cilat gjera qe do donit te ktheheshit pas ne kohe per ti ndryshuar.
Talenti i lindur eshte me shume nje mit.
Nuk duhet te besohet shume se talent lind e nuk behesh. Nese ushtrohesh qe ne vegjeli per dicka qe te pelqen sigurisht qe ja del. Ne vitet e para te jetes jemi mesuar me shume te dorezohemi. Te heqim dore nese dicka nuk e bejme perfekt qe ne fillim. Por kete nuk do e benim nese do te kishim bindjet qe kemi sot. Sikur te ktheheshim edhe nje here pas ne kohe per ti dhene me shume rendesi asaj qe do donim te ishim.
Te pyesnit per gjerat qe nuk i kuptonit.
Te gjitheve na ka ndodhur qe te themi -po e kuptova edhe pa e kuptuar ne fakt. E pse e kemi bere kete? Per te mos u dukur idioti qesharak para te gjitheve. Kemi zgjedhur te themi me bindje po e kuptoj edhe nese nuk ja kemi patur idene fare. Keshtu per kete gje ndonjehere edhe pendohemi. Mangesi te medha kemi patur prej turpit te pyesim. Sot shume prej nesh pyesim edhe nese eshte e turpshme. Por sikur mos te kishim heshtur kohe me pare, nuk do kishim mangesi qe mund ti kemi.
Jemi shqetesuar per faktin qe s’kemi patur nje opinion.
Kur jemi pyetur per dicka dhe nuk kemi patur nje opinion jemi ndier anormal. Nuk duhej! Fakti qe nuk ke nje mendim konciz nuk do te thote se jemi te cuditshem. Thjesht nuk kemi patur nje ide dhe kaq. Gabimi qe dikur kemi bere eshte se kemi mbajtur anen e dikujt qe jo gjithmone kemi qene te bindur per ate qe thuhej. Kete e kemi bere me tendencen per te mos u ndjere ‘out’ ne ato momente. Kjo eshte dicka qe sot nuk e bejme por do donim te mos e kishim bere.
Ju kemi dhene rendesi gjerave qe nuk duhej.
Jemi trishtuar per gjera qe nuk duhej. Iu kemi vene veshin gjerave qe nuk kane patur fare rendesi. Na kane interesuar opinionet e te tjereve edhe per gjera shume te vogla. Jemi shqetesuar per gjerat me te pavlera qe mund te na kene ndodhur ndonjehere. Jemi ndjere keq edhe per opinionin e te tjereve prej veshjeve tona, prej paraqitjes, apo gjera qe na interesojne vetem ne. Sot nuk e bejme. Sikur mos ta kishim bere edhe me bere edhe me pare!
Jemi fokusuar ne dy tre gjera.
Ky ne fakt ka qene nje defekt i madh i joni. I te gjitheve. (Dhe mos u ndjeni keq qe po iu perfshij te gjitheve). Iu kemi dhene rendesi dy tre gjerave qe prinderit tane kane menduar se kane qene te duhurat. Sa keq! Duhej te mos e kishim bere.
Jemi dashuruar pas miqve tane.
Zogjte kur rriten ndahen nga tufa. Ata zgjedhin vete destinacionin ku duan te shkojne. Ne kemi menduar se do jemi gjithmone bashke me ata. Dhe kemi gabuar. Do donim te mos e kishim bere. Gjerat ndryshojne gjithmone. Dhe asgje nuk zgjat pergjithmone. Kur kemi filluar te rritemi kemi menduar ndyshe sigurisht por, kemi harxhuar mjaft kohe duke vrare mendjen per humbjen e shokeve. (E cila ka qene gjeja me e mire qe na ka ndodhur)..
Kemi besuar tek shoket e ngushte. Por te njohurit kane qene njerezit e duhur qe kemi patur.
Defekt i te gjitheve ka qene te shprehemi lirshem me ata qe mendonim se ishin miq te mire. Nderkohe qe iu kemi rrefyer sekrete qe supozohej te ishin ruajtur. Jemi zhgenjyer dhe jo vetem nje here por vazhdimisht. E perseri iu kemi besuar po te njejteve persona. E ata qe i kemi konsideruar thjesht te njohur na kane qene ne krah me shume sesa ata miqte e ngushte.
Kemi qene te drejte gjithmone.
Dhe ja ku jemi sot. Duke urryer faktin se jemi treguar te drejte me ata qe nuk ishin te tille me ne. Dhe sa do donim te ktheheshim pas ne kohe qe te ishim te drejte vetem kur duhet. Sot e kemi kuptuar se te drejtet nuk dalin gjithmone te fituar. E kur shohim sesa te suksesshem jane ata qe zgjodhen te jene pak egoiste, do te donim te mos ishim ate qe kemi qene.
Kemi humbur durimin me gjera te parendesishme.
Jemi grindur me te tjeret per mendiemt e tyre negative. Nderkohe qe nuk kemi ndryshuar ndonjehere gje. Jemi acaruar edhe ndaj atyre qe na urrenin. Sa shume kemi luajtur me ndjenjat tona per asgje. Cfare kemi fituar? Perseri asgje. Gjithnje iu kemi dhene rendesi gjerave qe nuk duhej te iu kishim dhene aspak.
Kemi pritur te duhemi prej te gjitheve.
Sot e dime se eshte me mire te duhemi prej pak vetave. Por mbi te gjithave mjaftin te jete dashuri e sinqert. Por kur kemi qene me te rinj, kemi dashur reputacion. Deshira per te qene te pelqyer prej te gjitheve na ka marre shume mendime. Kemi ndryshuar totalisht per te iu pelqyer te tjereve. Kemi dale jashte vetes vec per te qene pjese te grupit. Sot nuk e bejme sigurisht. Por do donim te mos e kishim bere….
Parate i kemi bere gjene primare ne jete.
Sigurisht qe parate e blejne lumturine nese perdoren ne menyren e duhur. Por kjo nuk do te thote se eshte gjeja me rendesishme qe nderton lumturine tone. Mjafton te vendosim gjerat sipas rendesise ne jete. Gjerat primare jane ata qe pa te cilat mbarevajtja e lumturise nuk eshte e mundur. Por sic e dime lumturia nuk varet teresisht nga parate as nga sasia e tyre.
“Nuk me intereson cfare te tjeret mendojne per mua” – Ky eshte budallek.
Duhet te interesohemi gjithmone cfare te tjeret thone. (Por jo te gjithe njerezit). Duhet te dime te iu japim rendesi njerezve aq sa kane. Keshtu qe duhet edhe te na interesoje se cfare ata qe kane rendesi, mendojne per ne. Nese ne me te vertete tregohemi aq egoiste, do te humbim shume veta. Per te mos thene se askush nuk do na mbese prane vetes.
Jo gjithcka te ndodh eshte faji i dikujt.
E kemi bere te gjithe kete gje. IU kemi atribuar fajet te tjereve. Ndonjehere edhe faktoreve te jashtem. Rendesi ka qe nuk kemi mbajtur per vete gjera qe nuk na pelqenin. Gjithmone e kemi gjetur dike per ti ngecur fajet. E kemi lenduar? Sigurisht por nuk e kemi vrare edhe aq mendjen. Sot do te donim te mos e kishim bere. Sikur te kishim qene koshient rreth gabimeve dhe deshtimeve tona.
Te jesh idiot te kushton me shume sesa mendon.
Nuk do te jesh kurr i ftuar per te qene ne party. Apo nuk do te duan kurre te jesh ne ate grup. Vendin e punes nuk do e gjesh kurre te lire. Dhe askujt nuk do i interesoje te te kete prane. Te jesh idioti nuk eshte ne favorin tend. Pasojat sigurisht qe jane te medha. Mbi te gjitha duhet te vuash ne vetvete derisa ta kuptosh pse te tjeret sillen cuditshem me ty. Kjo sepse askujt nuk i intereson te te beje me dije se je me te vertete idiot. (Idiot e them ne sensin e te mos qenit i pershtatshem. Te mos qenit koherent. E mbi te gjitha te mos qenit social me te tjeret). Nese nuk ndihesh rehat me nje grup, eshte e thjeshte. Mos u shoqero me to, por thjesht mos e bej veten te dukesh idiot.
