Ragip Dragusha – Era e perendimit (Poezi)
Era e përëndimit
Ti moj erë e përëndimit,
tash sa koh’ që m’përgëdhel’,
shtyje valën drejtë mjerimit,
bash njat’ vënd ku un’ kam le..
Pash’ njat’ Zot që m’ka gatue,
pash’ njat’nanë që m’ka qit’ n’drit’,
pash’ tem’Atë, që u përvlue,
veç njiher’ ti me e flladiit’…………
Fryj’ moj erë drejtë vëndit tim,
për ty brezat janë flijue
dhe pse sot jan’ në amshim,
ta dish’ mirë, se kanë me u g’zue….
Kur të mbrrish’ në Shkodrën teme,
mos harro dhe varret tona,
merri mbarë emër për emër,
me i flladit’ me lutjet tona….
Un’ e di qe vrulli jot’
ka me e ba mrekullinë.
Bane emër i madhi Zot’,
ta shpëtosh dhe Shqipërinë……
z. Dragusha
