Alban Skenderaj – Stoli i trendafilave (Teksti)
Tekste kengesh shqip
Stoli i trendafilave
Kur me thoje sa te dua,
bindja veten si te ishte e vertete.
Dehur nga puthjet e tua,
une pranova te jetoj si nje i trete.
E di qe per dreq, me lexohet në sy
ribeja dhe sot, gjithçka qe bera me ty,
gjithçka qe bera me ty.
Si çdo mbasdite fiks ne oren pese (5)
tek i njejti stol me kot te pres,
Trendafilat i vendos aty,
dhe filloj une mendoj, mendoj per ty.
Se si nje dite thjesht nuk me pe me ne sy,
se si nje zemer ti e ndave ne dy.
Syzet vishen lote e avull,
kur ate ti perqafon e mua sheh,
Kalon prane si një copë akull
Ke kurajon të aktrosh sikur s’më njeh
E di qe per dreq, me lexohet në sy
ribeja dhe sot, gjithçka qe bera me ty,
gjithçka qe bera me ty.
Refreni :
Si çdo mbasdite fiks ne oren pese (5)
tek i njejti stol me kot te pres,
Trendafilat i vendos aty,
dhe filloj une mendoj, mendoj per ty.
Se si nje dite thjesht nuk me pe me ne sy,
se si nje zemer ti e ndave ne dy.
Dhe pse ende e ndare ne dy,
ajo ende kerkon ne ty.
Nje gjest, nje shenje, nje fjale, nje gjurme,
dashurine qe nuk e pati kurre.
Nga nje mbret ne nje keshjelle me rere,
sot mbreteroj nje shkretetire te tere,
dhe si dhurate nga ty, zjarrin mbaj aty.
Cdo mengjes na ndan vec nje mur,
te degjoj por nuk te shoh kurre.
S’di perse sot e kam nje shprese,
Te gjej aty ne oren pese (5).