Ne keto dite te ftohta nuk kemi nevoje te ngrohim vetem trupin…..
Po behen buje keta temperatura te uleta. Njerez qe vrapojne per te shkuar ne shtepi. Te tjere qe nuk leshojne filxhanin e cajit nga duart. E te tjere qe kane marre edhe raporte per te mos dale nga shtepia. Vishemi trashe.. Aq trashe sa nuk njohim njeri tjetrin ne rruge. E si do njihemi kur kemi te zbuluar vetem syte?
Shikojme nga large nje mike te vjeter. Nderrojme rruge per te mos e takuar….. PSE? Sepse nuk duam te heqim dorezen nga duarte. Ngrijme nese ndalojme te flasim me dike. Nuk shkojme me per vizita tek te tjeret. Pertojme…. Pertojme te ngrohim zemrat e te afermeve tane…
Trupin e ngrohim lehtesishte!
Por a po bejme dicka per te ngrohur edhe shpirtin? Kush eshte ai qe ben dike te lumtur ne kete acar? A e besoni qe i ftohti nuk do ndihej aq shume nese do te ishim me te dashur. Nese do te ishim prane njerezve me te dashur. E nese do te benim dicka per te pare edhe te tjeret te lumtur. Kane ngrire ndjenjat njerezore! E fatkeqesishte nuk ka ngrohese qe ti shkrije.
Sado te mbyllur te jemi ne vetvete nuk ekziston nje njeri qe te mos kete nevoje per dike. S’ka me keq qe te frikesohesh per jeten qe nuk arrite te jetoje. Nuk jetohet vetem duke u treguar egoiste. Jetohet duke ndare copeza lumturie me te tjeret. Nese jeni penduar ndonjehere qe keni bere mire, a keni menduar sesi jeni ndjere ne ate moment qe bete mire? Askush dhe asgje nuk eshte aq madheshtore sa ndjenja shpirterore. Mund ti lumturohesh nje dhurate. Nje gjesti romantik, por asgje nuk te lumturon aq sa prania e dikujt. Te gjithe kane nevoje per dashuri. Nga ajo dashuria e sinqerte ama. Ajo qe te ngrohshpirtin.
Emile Zola tha : “Nese do me pyesni se per cfare kam ardhur ne kete jete, do u pergjigjem erdha te jetoj, me aq ze kam ne kraharor“.
Te gjithe jemi te perkohshem ne kete bote. Asnjeri nuk eshte zot i asgjeje pervec trupit dhe shpirtit te tij. Nese jemi per pak kohe, pse te mos bejme dicka te mire? Ndjenjat njerezore jane kthyer ne materiale. Sa e trishtueshme…… Jetojeni jeten bukur, ndryshe nuk do u duket se keni jetuar. Nuk ka kenaqesi me te madhe sesa te marre gjumi te qete ne mbremje.
Nje atmosfere e dashur per ata qe ju rrethojne eshte themeli per nje jete me te mire. Keshtu do mendoni qe keni gjetur sekretin e te jetuarit mire. Qetesia shpirterore nuk blihet dhe nuk gjendet lehte. Ate e kemi ne dore ta ndertojme vete. Ka dy menyra per te jetuar :- Mund te jetosh sikur asgje nuk eshte mrekulli, por edhe te jetosh sikur cdo gje eshte mrekulli. Zgjidhni te dyten… Sa te lumtur do jeni duke cmuar cdo gje ne kete jete.
Mendoni per veten tuaj dhe leri edhe te tjeret te gezojne privilegjin per ta bere kete gje.
Nese jeni te gatshem te shikoni ndryshim, nisni nga vetja juaj. Lumturia eshte po aq e perkohshme sa edhe jeta. Mjafton te leme dhe te marrim kujtime te bukura. Ndryshoni dicka tek vetja, bejini te tjeret te lumtur qe u kane prane. Ndjeni kenaqesine e te berit mire!!
