Evandro Malshi – U shuan sytë shpirtit (Poezi)
“U shuan sytë e shpirtit”
Ndjeja shumë thellë…
Më përshëndesje gjithnjë kur pranë më ecje.
Dhe pse rrallë fytyrën tënde e prisja me padurim.
Njerëzit të përçmonin tek buzëqeshje pranë këmbëve te mia.
Fjalët e tyre binin rëndë në veshët e tu.
Unë si dëgjoja dot…
S’flisja dot…
S’mund të ta bëja qejfin me reagime.
Nga kjo nuk zgjati dhe shpejt u largove.
Për aq sa zgjati mbeti një kujtim.
Gjithsesi e vlerësova lëmoshën tënde “inkurajuese”…
Por në fund te fundit kush do t’ja dinte për një shurdhmemec…?
Askush s’do t’ia dinte për ndjenjat e mia…
Sa për atë…………………..Se pashë më që nga ajo ditë…
Evandro Malshi 
✍️️
?
